Jan Piet Thibaudier heeft ons verteld over zijn hait en oom die allebei als dienstplichtig soldaat in Indonesië zijn geweest om te helpen de orde daar te herstellen. Er is daar tijdens de Tweede Wereldoorlog veel onrust geweest.

Toen in Nederland de oorlog voorbij was is er besloten om dienstplichtige jongens naar Indonesië te sturen.
Hij vertelde dat je geen keus had, wanneer je opgeroepen werd als soldaat.
Ze gingen als jongens daar naar toe en kwamen als mannen terug, door alles wat ze daar hebben meegemaakt hebben velen daar traumatische ervaringen opgelopen. En er zijn meer dan 5600 jongens gesneuveld en velen hebben in Indonesië een graf gekregen
Jan Piet gaf ons een kijkje in het leven van zijn hait en oom met eerst een beeld waar in Friesland ze vandaan kwamen. En gelukkig zijn ze weer terug gekomen in het Friese land.
Ook de kaart van Indonesië werd ons getoond waar de jongens met de boot naar toe gingen.

Klik hier voor meer informatie over burgers en militairen in Indonesië.

Daarna gaf hij de aanwezigen de gelegenheid voor vragen.
Veel naar Indonesië uitgezonden/gestuurde militairen hebben er nadien weinig tot niet over gesproken. Dat was bij Jan Piet thuis ook zo.
Daar had JP geen last van, want het was gewoon zo.
Wel vraagt hij zich meer en meer af waarom er niet over gesproken werd.
Was dat het trauma, het stil/dood zwijgen wat ze hebben meegemaakt. Het niet over de verschrikkingen hoeven na te denken. Zij en wij zullen het niet weten.
Ook waren er mensen die een verhaal van familie of bekenden met ons deelden. Het was even stilstaan bij het verleden en constateren hoe fijn het is dat wij hier in vrijheid kunnen leven. Ook al is de wereld vol van oorlogsdreiging.
Jan Piet werd bedankt voor zijn bijdrage op deze morgen met bloemen en een presentje.